امروز یکی از دوستای وبلاگی نوشته بود که وقتی هیجانزده (؟) میشه کنترل دست و پا و قلبشو از دست میده.
منم یادم اومد که بیام اینجا به من شناسی یه چیزی اضافه کنم.
من وقتی هیجانزدهام، بیشتر وقتی که دارم صحبت میکنم و حس میکنم نفر مقابل داره به حرفم گوش میده ( الان میگین اینکه عادیه! خب برا من این موقعیت عادی نیست چون خیلی کم پیش میاد بتونم پشت سر هم نطق کنم ) ، بدنم و صدام به طور غیر ارادی شروع میکنه به لرزیدن. بعد یهو بقیه میگن چی شد؟ سردته؟ منم که نمیتونم بگم نخیر خیلی هم گر، فقط هیجانم زده بالا، میگم اره اره چقد هوا سرد شده. ( فک کنم صبا منو تو این موقعیت دیده )
الان رفتم نت سرچ کردم. گفته بود بخاطر ترشح زیاد آدرنالینه و به قولی واکنش "ستیز و گریز" فعال میشه.
اگه منو در حال لرزیدن دیدین به روم نیارین که از هیجان دارم میمیرم شما همچنان فرض کنید سردمه.
حالا یه اصطلاحی هست به اسم selective mutism ، یا سکوت انتخابی. یعنی فرد با اینکه بالقوه قادر به حرف زدنه، ولی توی یه موقعیتهایی نمیتونه صحبت کنه. که باعث میشع تقریباً همهی افرادی که سکوت انتخابی دارند، اضطراب اجتماعی ( social anxiety ) هم داشته باشند.
اینو که من اکثر نشونههاشو دارم که بماند، مهم هم نیست برام، ولی اوتجایی برام جالبه که میگه اینا آمیگدالشون ( یه ناحیهای توی مغز که به واکنش ستیز و گریز پاسخ میده) بیش از حد پاسخ میده. و باعث میشه یهو لال شن :)))))
Children with Selective Mutism often have severely inhibited temperaments. Studies show that individuals with inhibited temperaments are more prone to anxiety than those without ‘shy’ temperaments. Most, if not all, of the distinctive behavioral characteristics that children with Selective Mutism portray can be explained by the studied hypothesis that children with inhibited temperaments have a decreased threshold of excitability in the almond-shaped area of the brain called the amygdala.When confronted with a fearful scenario, the amygdala receives signals of potential danger (from the sympathetic nervous system) and begins to set off a series of reactions that will help individuals protect themselves.In the case of children with Selective Mutism, the fearful scenarios are social settings such as birthday parties, school, family gatherings, routine errands, etc.
آیا ربطشو فهمیدین با بیشتر توضیح بدم؟ D:
فقط اینم اضافه کنم، این بیماری(؟) ااماً ژنتیکی نیست و بیشتر وقتا اکتسابیه. یعنی هی به بچه میگن حرفت بد بود. جرا اینو گفتی؟ چرا اون حرفو زدی؟ و بچه سکوت اختیار میکنه و بعداً خصیصهی درونیش میشه. عوامل دیگهای هم داره باز البته. همهشم تقصیر خانوادهها نیست.
درباره این سایت